Alweer 2,5 week voorbij.

Hallo allemaal,

Inmiddels zitten er al 2,5 week op in Saoedi Arabië, wat vliegt die tijd voor mijn gevoel! Maar gezien hoeveel ik hier mee maak is dat ook niet echt bijzonder. Ik zal jullie een beetje mee proberen te nemen in mijn leven hier in Riyadh. Als jullie na het lezen toch nog meer willen weten, lees ik graag de reacties ;)

De stad:
Inmiddels ben ik meerdere keren de stad in geweest. Af en toe gewoon boodschappen doen maar ook een paar keer uit eten geweest met collega’s. Wat een contrasten binnen de stad hier joh, dat is echt fors. De compound zit echt buitenaf, tussen de toekomstige woonwijken die nu als afvaldumpplaats gebruikt worden. Best bizar zo’n landschap met alleen afval, wegen en lantaarnpalen. Downtown is echt modern in vergelijking. Veel nieuwe en bijzondere gebouwen. Allemaal op een andere manier gevormd of verlicht om onderscheid te maken van de ander gebouwen. ‘The sky is the limit’! Dat geldt zeker voor het nieuwe financiële district. Hier wordt binnen een paar jaar een volledige zuidas van Amsterdam neergezet omdat de koning heeft besloten dat alle banken uit Riyadh daar naar toe gaan. Als alle huidige banken en verzekeringsbedrijven, etc. daar gevestigd zijn, staat nog één derde leeg!
Eergisteren ben ik samen met twee collega’s een kijkje wezen nemen bij de Ikea. Blijft toch handig voor een steelpan en andere praktisch dingen. Het ziet er echt precies uit als de Ikea in Nederland. Alleen loopt het dan vol lange witte gewaden met rood/witte doeken en vrouwen met boerka’s. De combinatie is echt heel erg bijzonder. Daarna maar even een portie Zweedse balletjes gehaald. Ook die zijn precies hetzelfde als in Nederland.
Vandaag ben ik met andere collega’s mee geweest naar het oude centrum van Riyadh. Dit centrum is in de jaren 70/80 nieuw aangelegd, maar nu ziet het er erg armzalig uit. Eens erg mooie panden zijn door het klimaat en gebrek aan onderhoud veranderd in een zandkleurige, afgebrokkelde, uitgewoonde achterbuurt. Deze buurt is overspoeld door de Indiërs en Pakistani die echt ieder hoekje omgetoverd hebben in kleine winkeltjes. Je kan daar echt alles krijgen. Van alle elektronica en prullaria, tot mooie maatpakken voor slechts 100 euro. Zelfs tassen en tenten die ze gewoon terplekke voor je maken. Het was nu nog redelijk rustig, maar normaal kan je er over de hoofden lopen begreep ik van een collega.

De ramadan:
Het leven is hier in één maand per jaar ontspoord. Overdag werken veel Saudi’s niet of nauwelijks. Aan het einde van de middag gaan er heel veel boodschappen doen voor het avondeten. Dan wordt het ineens erg druk. Ik ben nu twee keer in een restaurant geweest waar bij binnenkomst het echt een vreetschuur is (als er net weer gegeten mag worden) en als je weggaat ben je bijna de enige in het restaurant. Veel Saudi’s werken ook ’s nachts. Een collega is bijvoorbeeld al of half twee ’s nachts wakker gebeld door een onderaannemer. Op werk mogen we zelf in twee kleine kamertjes eten en drinken. Buiten deze ruimte mag je geen voedsel of drinken in het zicht laten staan.

Het verkeer:
Ik heb al in een paar landen het verkeer meegemaakt, maar dit slaat alles. Ze rijden hier echt als gekken. Verwacht geen geduld, want zo snel het groen is toeteren ze gelijk. Als ze geen zin hebben in wachten voor een stoplicht, dan halen ze je rechts in om vervolgens door rood naar links te gaan. Vier rijbanen op de snelweg daar passen gemakkelijk zes auto’s naast elkaar. Bumperkleven is voor sommigen standaard. Ook rechts en links inhalen met een paar meter tussenafstand, geen probleem. Aangezien het asfalt dan ook nog eens een spiegel is, doordat het nooit regent helpt niet mee. Dagelijks zie je wel weer nieuwe auto’s aan de kant van de weg staan met behoorlijke schade. Op de kop buiten een bocht, over de barriers heen, tegen de rijrichting geparkeerd, je komt dagelijks nieuwe dingen tegen.

Het werk:
Ja, daar kom ik hier ten slotte voor :p Het werk is erg uitdagend. De voornaamste uitdaging is in mijn ogen niet de techniek, maar de communicatie. Het is echt een zoektocht om de juiste Koreaan te vinden met de juiste informatie. En helaas weten ze een hoop dingen die ze zouden moeten weten gewoon niet. Ze zien er zelf de noodzaak niet zo van in lijkt het wel, totdat puntje bij paaltje komt. De meeste Koreanen zitten de hele dag stil achter hun computer, net machines, best bizar. Ik ben er nog niet echt uit wat ik van het werk zelf moet vinden. Ondanks dat er uitdaging genoeg is, wordt er niet tot nauwelijks gemanaged op bepaalde onderdelen. Samenwerking tussen de verschillende metrolijnen en nationaliteiten is geen vanzelfsprekendheid, ondanks dat hier behoorlijke kansen liggen. De collega’s zijn in ieder geval top en geen dag is hetzelfde. Dus van verveling is echt geen sprake!

Nou, tijd om nog even te geniet van de laatste uurtjes van mijn eendaags weekend (dat is nog wel even wennen). Tot ziens allemaal en ik kijk uit naar jullie reacties ;)

Mark